Klopt jouw groene hart nog?

Ben je een ex-beroepsmilitair en stroomt het kameraadschap nog steeds door je aderen? Luister naar je groene hart en maak werk van je terugkeer bij de Landmacht. Op deze pagina vind je verhalen van collega’s, specifieke vacatures voor herintreders (met name gericht op onderofficieren en officieren onderbouw) en de meest gestelde vragen en antwoorden. 

Luister naar de podcast met Roos, die opnieuw voor defensie heeft gekozen.

00:00

Sollicitatieproces

Je kunt solliciteren als herintreder via specifieke vacatures voor herintredende beroepsmilitairen of via ons e-mailadres: Bijzondere.Instroom.KL@mindef.nl. Het Bureau Bijzondere Instroom KL gaat op basis van je historie na of je voldoet aan de gestelde criteria, checkt referenties en beoordeelt of er een passend aanbod kan worden gedaan voor terugkeer als beroepsmilitair. Wanneer je eerder militair bent geweest dan kom je mogelijk in aanmerking voor een verkort selectie- en keuringsproces. 

Veelgestelde vragen

Wat is herintreden?

Onder herintreden verstaan wij het terugkeren van een ex-beroepsmilitair als beroepsmilitair bij het krijgsmachtdeel, wapen/dienstvak of functionalisatie en in de rang waarin hij/zij de dienst heeft verlaten. Herintreders zijn in hun eerdere aanstelling reeds opgeleid voor deze bestemming en kunnen bij terugkeer, na gebleken geschiktheid, zonder opleidingsinspanning direct op arbeidsplaats geplaatst worden waardoor zij direct weer aan de slag  kunnen. 

Ik wil graag herintreden maar ik kan geen passende vacature voor herintreden vinden?

De vacatures voor herintreders bij de Koninklijke Landmacht zijn gericht op de categorieën waarin we de meeste behoefte hebben. In de vacatures staan ook de eisen waaraan militairen in deze categorieën moeten voldoen. Wanneer je geen passende vacature kunt vinden, of voldoe je niet aan de gestelde eisen in de vacatures, dan kun je een mail sturen naar bijzondere.instroom.kl@mindef.nl. Graag een actueel CV toevoegen met actuele adres en bereikbaarheidsgegevens, behaalde (civiele) diploma’s inclusief vermelding opleidingsniveau en -richting. Wij kijken of er in dat geval toch mogelijkheden voor je zijn.  

Ik ben geen beroepsmilitair geweest, maar ik ben momenteel wel reservist. Kan ik beroepsmilitair worden?

De opleidingen voor reservisten komen niet overeen met de opleidingen voor beroepsmilitairen. Dit geldt ook voor de ervaringsopbouw, bevorderingsgang enz. Hierdoor is een 1 op 1 overgang van reservist naar beroepsmilitair niet zomaar mogelijk. Reservisten die beroepsmilitair willen worden en niet eerder beroepsmilitair zijn geweest kunnen solliciteren op de vacatures op www.werkenbijdefensie.nl. Hierbij gelden de reguliere eisen. Wel kan het zijn dat je als reservist in aanmerking komt voor een aangepaste keuringslijn bij heraanstellen, afhankelijk van je eerdere aanstellingskeuring, het (fysiek) niveau waarop je wilt instromen als beroepsmilitair en je inzeturen. Daarnaast heb je als reservist een geldig VGB waardoor het veiligheidsonderzoek, mits je instroomt op een opleidingsplek met hetzelfde of een lager veiligheidsmachtigingsniveau, niet opnieuw hoeft plaats te vinden.

Kan ik herintreden in een hogere rang?

Als herintreder keer je in principe terug in de rang waarin je ook de dienst hebt verlaten. Natuurlijk kan het zijn dat je, afhankelijk van hoe je je tijd na ontslag hebt doorgebracht, intussen ook civiele ervaring hebt opgedaan. Deze ervaring kunnen we niet 1 op 1 overnemen als militaire ervaring in een bepaalde rang, je was in deze tijd immers geen beroepsmilitair. Wel nemen we relevante werkervaring mee in de bepaling van je salarisnummer bij heraanstelling. Na je heraanstelling kun je, samen met de actief dienende collega’s, solliciteren op functies in de naasthogere rang wanneer je voldoet aan de gestelde eisen. Wanneer je in de tussentijd een opleiding hebt afgerond waarmee je jezelf hebt gekwalificeerd voor de KMS of de KMA, dan kun je na je heraanstelling reageren op de INFOOP’s voor doorstroom naar onderofficier/officier.

Kan ik herintreden in een andere categorie (als manschap naar OO/OFF of als OO naar OFF)?

Herintreden is in principe alleen mogelijk in de categorie waarin je de dienst verlaten hebt. Dit heeft te maken met het feit dat je als herintreder al bent opgeleid en direct plaatsbaar bent op arbeidsplaats. Om in een andere categorie in te stromen (van manschap naar onderofficier of officier, of van onderofficier naar officier) moet je nog een opleiding volgen. De opleidingen aan de KMS en KMA zitten op dit moment behoorlijk vol gezien de instroom van nieuwe collega’s en de doorstroom van actief dienend beroepsmilitairen. Dit betekent dat wij de opleidingsplekken niet kunnen claimen voor herintreders. Wel is het mogelijk om na heraanstelling te solliciteren op een doorstroom-opleidingsplek via een INFOOP.

Kan ik herintreden bij een ander krijgsmachtdeel, bij een ander wapen/dienstvak of functionalisatie?

In principe keer je als herintreder terug naar het krijgsmachtdeel, wapen, dienstvak of functionalisatie, in de rang waarin je ook eerder de dienst hebt verlaten. Dit is immers de richting waarvoor je bent opgeleid en waarin je je ervaring hebt opgebouwd. Terugkeren als beroepsmilitair bij een ander krijgsmachtdeel of in een andere richting is niet onmogelijk maar hangt o.a. af van de mate waarin je inpasbaar bent voor deze richting. Denk hierbij aan je plaatsbaarheid op arbeidsplaats cq. het nog moeten volgen van een (functie- of vaktechnische) opleiding in de gewenste richting en de beschikbaarheid van deze opleidingsplaatsen. Mocht dit voor jou van toepassing zijn, dan kun je het beste je verzoek met toelichting mailen naar bijzondere.instroom.kl@mindef.nl.

Tot welke leeftijd kan ik herintreden?

Om in aanmerking te kunnen komen voor een aanstelling als militair moet je over een zodanige leeftijd beschikken dat we je nog voldoende loopbaanmogelijkheden kunnen bieden. Daarnaast dienen we het evenwicht te bewaken tussen de leeftijd van de militair en de groep van functies waarvoor je bent bestemd om de operationele inzetbaarheid te waarborgen. Dit is opgenomen in het Algemeen Militair Ambtenaren Regelement (AMAR), artikel 5.a. Concreet betekent dit dat we bij herintredingsverzoeken kijken naar de maximale leeftijdsgrens die is af te leiden van het rendementscriterium zoals opgenomen in AMAR art. 5.a 3e lid. Dit betekent dat je op het moment van heraanstelling niet minder dan 12 jaar verwijderd mag zijn van de datum leeftijdsontslag (AOW leeftijd – 5 jaar). Wanneer je eerder minimaal 2 jaar beroepsmilitair bent geweest, wordt deze periode van 12 jaar verkort naar 10 jaar. Dit rendementscriterium is gebaseerd op je leeftijd op de datum van heraanstelling. Bij het behandelen van herintredingsverzoeken houden we rekening houden met de benodigde tijd voor het matchings-, selectie- en keuringstraject, de duur van het veiligheidsonderzoek en mogelijke opzegtermijn.

Aan welke eisen moet ik voldoen?

Net als bij reguliere instroom moet je als herintreder voldoen aan de voorwaarden bij aanstelling (AMAR art. 5). Dit houdt in dat je moet voldoen aan onderstaande voorwaarden:

  • Je bezit het Nederlanderschap
  • Je voldoet aan de eisen van lichamelijke en geestelijke geschiktheid ter zake gesteld bij of krachtens het Militair Keuringsregelement
  • Je verklaart schriftelijk je bereidheid tot het afleggen van de eed of belofte
  • Je voldoet, afhankelijk van de functie dan wel de groepen van functies waarvoor je bent bestemd, aan de, voor zover niet bij of krachtens wet anders is bepaald, door de commandant operationeel commando vastgestelde bijzondere eisen inzake vooropleiding, geschiktheid en bekwaamheid.
  • Je kunt alleen worden aangesteld wanneer er voor jou een verklaring geen bezwaar is afgegeven.
Hoe lang na je ontslag kun je nog herintreden?

Dit hangt een beetje af van hoe ‘current’ je nog bent voor de bestemming waarin je wilt terugkeren. Globaal hanteren we ongeveer 6 jaar. Mocht je langer uit dienst zijn dan kunnen we altijd kijken of er alsnog mogelijkheden voor je zijn. Dit zal ook afhangen van je ervaring in de tussenliggende periode en hoe je na langere tijd buiten defensie bent in te passen in een loopbaanspoor als beroepsmilitair. Mocht dit voor jou van toepassing zijn, dan kun je het beste je verzoek met toelichting mailen naar bijzondere.instroom.kl@mindef.nl.

Moet ik weer helemaal opnieuw gekeurd worden?

Sinds juli 2018 is er een aangepaste keuringslijn bij heraanstellen beschikbaar. Het Bureau Bijzondere Instroom Koninklijke Landmacht kijkt of je voldoet aan de criteria voor deze aangepaste keuringslijn. Wanneer dit het geval is ontvang je in het sollicitatietraject een vragenlijst. Hierin geef je aan of er bijzonderheden zijn (geweest) met betrekking tot de psychische en fysieke gesteldheid. De ingevulde vragenlijst dien je in bij het DienstenCentrum PersoneelsLogistiek waarna deze beoordeeld wordt door respectievelijk een psycholoog en een bedrijfsarts. Indien er geen aanleiding is om aan te nemen dat er mogelijk wijzigingen zijn opgetreden ten aanzien van je geschiktheid, dan wordt je niet alsnog opgeroepen voor een aanstellingskeuring. In andere gevallen zul je worden opgeroepen voor (delen van) een aanstellingskeuring om je geschiktheid op dit moment te kunnen vaststellen. Je dient de vragenlijsten naar waarheid in te vullen. Misleiding tijdens het indiensttredingsproces, het verstrekken van onjuiste gegevens en/of het verzwijgen van omstandigheden die de aanstelling zouden hebben belet is reden voor ontslag (AMAR art. 39 lid 2 onder n).

Wanneer je niet voldoet aan de gestelde criteria voor de aangepaste keuringslijn volgt een regulier selectie- en keuringstraject.
Voor meer informatie over (het voorbereiden op) het selectie en keuringstraject kun je kijken op 
werkenbijdefensie.nl/selectie-en-keuring/#start en/of de informatiebrochure lezen op www.cdnv2.dropr.io/file/261c0cc5-d80a-4f53-8b3d-d2d7f9d7e22d.pdf

Ik ben nog maar net uit dienst, is mijn VGB nog geldig?

Wanneer je na je ontslag niet bent heraangesteld als reservist of burgermedewerker bij Defensie op een functie waarvoor een VGB is vereist, dan wordt je Verklaring van Geen Bezwaar (VGB) ingetrokken per datum ontslag. Deze is dan dus niet meer geldig. Ook al ben je maar 1 dag uit dienst, het veiligheidsonderzoek moet dan opnieuw worden uitgevoerd.

Ik woon in het buitenland, kan ik toch solliciteren als herintreder?

Je kunt ook een herintredingsverzoek indienen wanneer je momenteel niet in Nederland woont. Voorwaarde is dat je wel voldoet aan de gestelde eisen, o.a. het bezitten van de Nederlandse nationaliteit en dat je de Nederlandse taal (nog) voldoende beheerst. Wel levert het wonen en/of verblijven in het buitenland wat bijzonderheden op in het sollicitatietraject waardoor dit traject (veel) meer tijd in beslag neemt dan gebruikelijk. Voor sommige stappen in het sollicitatietraject moet je namelijk fysiek aanwezig zijn in Nederland, niet alles kan op afstand/digitaal. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de aanstellingskeuring. Het Bureau Bijzondere Instroom KL zal een eventuele fysieke keuring in overleg inplannen waarbij je voor dit onderdeel dus naar Nederland moet reizen. Omdat je hiervoor het een en ander moet regelen qua reis en verblijf plannen we hier vaak wat verder in de toekomst in plaats van de eerst beschikbare mogelijkheid qua keuring. De (reis- en verblijfs-)kosten die verbonden zijn aan deze fysieke onderdelen in het sollicitatietraject zijn voor eigen rekening en worden dus niet vergoed door Defensie.

Houd ook rekening met een langere doorlooptijd van het veiligheidsonderzoek. Het is vooraf niet te voorspellen hoe lang dit gaat duren en wat de uitkomst van het onderzoek zal zijn, dit is afhankelijk van vele variabelen.

In sommige gevallen zal het Bureau Bijzondere Instroom KL besluiten de volgorde van de onderdelen in het sollicitatietraject te wijzigen waarbij, vanwege de verwachte lange doorlooptijd van het veiligheidsonderzoek en de beperkte ‘houdbaarheid’ van de aanstellingskeuring, eerst het veiligheidsonderzoek wordt aangevraagd en de rest van de selectie/keuringsonderdelen pas na afgeven van de Verklaring Geen Bezwaar worden ingepland.  

Mocht je verzoek leiden tot een aanbod voor heraanstelling en op alle onderdelen van het sollicitatietraject is een akkoord afgegeven/ben je geschikt bevonden, dan wordt de ingangsdatum van je heraanstelling in overleg met jou en de eenheid van bestemming door het BBI KL bepaald. Bij het bepalen van de datum (her)aanstelling wordt jou gevraagd wanneer je zou kunnen beginnen. Wij gaan er van uit dat jij hierbij al rekening houdt met wat je allemaal nog moet regelen en hoeveel tijd je daarvoor nodig hebt. Hier zit dus ook vaak (veel) meer tijd tussen dan gebruikelijk.

Pas op dit moment (en dus echt niet eerder!) kun je concreet dingen regelen als een verblijfplaats in Nederland (inclusief inschrijving in een Gemeentelijke Basisadministratie, houd er rekening mee dat een woonruimte niet makkelijk te verkrijgen is in Nederland en dat wonen en inschrijven op een kazerne niet is toegestaan), BSN nummer aanvragen, Nederlandse betaalrekening openen, huidige betrekking opzeggen, tickets boeken etc. Een BSN, een inschrijfadres en een Nederlandse betaalrekening zijn benodigd voor het opmaken van de (her)aanstelling, pas wanneer wij deze van je hebben ontvangen kunnen we de (her)aanstelling officieel verwerken. Al deze zaken zijn een verantwoordelijkheid van de sollicitant en alle hieraan verbonden kosten zijn voor eigen rekening.

Kan ik overnachten op de keuringslocatie Amsterdam?

Vanaf 1 juli 2023 kun je gratis overnachten op onze keuringslocatie in Amsterdam. Dat is zeker aan te raden als je van ver moet komen voor je psychologisch onderzoek of je medische keuring. Nadat je middels de link in de email de afspraak voor je psychologisch onderzoek en/of medische keuring hebt gemaakt, kun je reserveren via ons ContactCentrum op overnachting.kandidaten@mindef.nl of op nummer: 088-950 1416.

Waar moet je rekening mee houden:

  • Aanmelden bij de Poort (ingang Defensie Terrein) tussen 20.00uur en 23:00 uur. Let op: legitimatie verplicht!
  • Je slaapt met maximaal 4 mensen op een kamer, toilet en douche faciliteiten zijn gemeenschappelijk.
  • Ontbijt en lunch zijn geregeld, avondeten is voor eigen rekening.

Vacatures

Zij zijn terug

Wisselende functies, maar één duidelijke passie: Defensie

Door Roos Veninga

‘Ik ben met Defensie in mijn bloed geboren, denk ik. Mijn broer zat bij de Luchtmacht als hospik en als jong meisje wist ik: wat hij doet, dat wil ik later ook. Het kwam daarom voor niemand als een verrassing dat ik na mijn MBO direct bij Defensie solliciteerde. Ik wilde militair worden en het leger in.

Waar het allemaal begon
Ik was achttien toen ik startte met mijn allereerste functie als YPR-chauffeur bij de Landmacht, waar ik de commandant rondreed in zijn voertuig. Dat jaar ging ik meteen mee op uitzending en kwam ik terug als een ander mens. Ik leerde in no time overleven en groeide op. De inhoud van de functie maakte me destijds niet eens veel uit, ik zag het als een ingang. Als ik eenmaal binnen ben, zie ik wel wat het paradijs nog meer te bieden heeft, dacht ik. En dat is een goede zet geweest.

Een volgende stap
Op een gegeven moment was ik toe aan meer uitdaging. Ik ben Combat Life Saver (CLS) geworden en uiteindelijk gaan werken op een hulppost. Als CLS heb je een gevechtsfunctie, maar ben je daarnaast opgeleid om levensreddende hulp te bieden aan gewonden. Omdat ik in de medische hoek belandde, dacht ik erover om algemeen militair verpleegkundige (AMV) te worden. Maar ik wilde geen cursussen en opleidingen volgen in het ziekenhuis. Ik wilde groen en vies worden en juist aan de slag in de praktijk. Daarom besloot ik de sergeant-opleiding te gaan doen voor logistiek. Weer iets totaal anders, maar zolang ik binnen Defensie werkte, voelde het goed.

Bezuinigingen
Ik werd sergeant bij de Scania’s en zat er helemaal op mijn plek, tot ik op een dag totaal onverwacht slecht nieuws kreeg. Er ging bezuinigd worden en daarom moest ik uit dienst. Onwijs jammer, maar ik wist dat ik door moest. Eenmaal buiten Defensie ben ik de zorg ingegaan, omdat dat me toch het meest trok. Ik ben in een verpleeghuis gaan werken en deed een opleiding tot verzorgende IG. Toen ik de smaak te pakken had, heb ik ook nog een opleiding tot verpleegkundige gedaan. Ik werkte met mensen met dementie en zware beperkingen. Het was dankbaar werk, maar ik kon er mijn hart niet ophalen zoals ik dat bij Defensie deed.

Keerpunt
Ik had nooit gedacht terug te (kunnen) keren, tot ik op een dag bij de schoonheidsspecialist lag. Op een of andere manier kwamen we op het onderwerp Defensie; zij had een vriendin bij de Marine en haar man zat bij de Geneeskundige Dienst. Ze vertelde me dat er een groot tekort aan AMV-sergeanten was en ik wist: dit is mijn kans. Via via ben ik bij BBI CLAS terecht gekomen en weer binnengerold. Tijdens mijn kennismakingsgesprek zagen ze bij de geneeskundige eenheid gelijk dat mijn hart nog altijd bij Defensie lag. Zo kwam ik na zes jaar terug in dienst.

Terug als verpleegkundige
Momenteel werk ik als AMV-sergeant in een vrij nieuw team. Als we helemaal gevuld zijn, zijn we in 2021 hopelijk klaar voor uitzending. Ik kan niet wáchten. Achteraf gezien ben ik blij dat ik zoveel verschillende functies heb bekleed voor ik op deze plek belandde. Ik ben onderaan begonnen en heb nu toch een duidelijk pad gekozen. Bij Defensie kan alles; de mogelijkheden zijn eindeloos. Daarom weet ik zeker dat ik hier voor altijd wil blijven werken. Ik wil zoveel mogelijk kennis en ervaring opdoen, zodat ik alles later kan delen. Door les te geven in het ziekenhuis bijvoorbeeld. Het militair zijn zit zó in me, dus ik ben blij om weer thuis te zijn.’

Heimwee naar de kameraadschap bij Defensie

Door Johan de Gier

‘Na mijn ICT-opleiding koos ik voor een kantoorbaan. Mijn hele familie zit in de scheepvaart, dus ik had wel kunnen verwachten dat ik werken op een kantoor niet lang zou volhouden. En inderdaad: na een paar jaar achter een bureau te hebben gezeten, wilde ik niets liever dan naar buiten, lekker bewegen. Mijn toenmalige schoonbroertje was soldaat bij de Luchtmobiele Brigade. Niet veel later, in 2003, had ook ik die felbegeerde rode baret op mijn hoofd.

Mooie kans bij de Verbindingsdienst
Soldaat Luchtmobiel ben ik niet lang geweest, want ik kreeg al snel een kans bij de Verbindingsdienst, het onderdeel dat verschillende communicatieverbindingen verzorgt bij de Landmacht. Op die manier kon ik mijn opleidingsachtergrond combineren met werken bij Defensie. Als ‘verbindelaar’ heb ik me onder meer beziggehouden met het uitrollen van het destijds splinternieuwe systeem TITAAN, een netwerkoplossing waarmee overal ter wereld onder alle omstandigheden een robuust en betrouwbaar netwerk voor militaire bevelvoering kan worden samengesteld. Dit systeem wordt nog steeds bij Defensie gebruikt.

Doorgroeien tot officier
Ik ben iemand die graag stappen vooruit maakt. Toen ik begon bij Defensie had ik al snel een doel: officier worden. Drie jaar later mocht ik naar de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda. Ik was destijds 29, had al een vrouw en een kindje. De officiersopleiding was pittig, maar ik zag het als een investering in mijn toekomst en zette door. Na de KMA ben ik gestart als luitenant bij het CIS-bataljon (Communicatie- en Informatiesystemen) in Eibergen. Mijn eerste functie als officier vond ik spannend. Je hebt ineens je eigen peloton, draagt de verantwoordelijkheid voor tientallen militairen. Tegelijkertijd geeft dat natuurlijk een onwijze kick.

“Bij een commercieel bedrijf draait het vooral om winst, deadlines en prestaties. Niet om hecht samenwerken zoals bij Defensie.”

Op uitzending naar Afghanistan
In 2009 ben ik voor de eerste keer op uitzending geweest. In Kandahar in Afghanistan heb ik als commandant van de operationele en lijntroepen een heel nieuw commandocentrum opgebouwd. Glasvezelkabels trekken, serverkasten bouwen, cryptobeheer; we moesten echt vanaf 0 beginnen. Toen ik terugkwam heb ik verschillende functies gedaan bij onder meer het Duits-Nederlandse legercorps in Münster. In 2014 werd ik vanwege mijn ervaring benaderd door de Division Schnelle Kräfte (DSK), ook een Nederlands-Duits samenwerkingsverband. Daar heb ik met mijn rode baret op de systeemtechnische samenwerking tussen de DSK en de Luchtmobiele Brigade in goede banen geleid. Echt een pioniersrol; nu zijn de eenheden zo ver dat ze samen oefenen.

Uitstapje buiten Defensie
Een paar jaar later kreeg ik een aanbieding van het IT-bedrijf dat software aan de DSK levert. Ja, een ‘gewoon’ bedrijf buiten Defensie. Ik was wel toe aan een nieuwe uitdaging en besloot het gewoon te doen. Een paar maanden lang heb ik veel gereisd, lange werkweken gemaakt en verschillende taken en klanten gehad. Toch begon ik al snel Defensie te missen. Bij een commercieel bedrijf draait het vooral om winst, deadlines en prestaties. Niet om hecht samenwerken, wat ik zo waardeer aan werken bij Defensie.

Terug naar Defensie
Tijdens een congres in Zweden liep ik de kolonel van de Verbindingsdienst tegen het lijf. ‘Je kunt zo terugkomen’, grapte hij. Een jaar later zat ik weer bij Defensie, als kapitein CIS OPS bij de Luchtmobiele Brigade. Er staat een hoop innovatie voor de deur; nieuwe radio’s, nieuwe satellietverbindingen. Daarnaast wil ik de komende tijd opklimmen tot majoor. Ik ben ontzettend blij om weer te werken op de plek waar ik me thuis voel. Ik werk immers om te leven, niet andersom.’

Weer thuis na een mooie reis

Door Anne Bik

‘Voetbal speelt al van kleins af aan een grote rol in mijn leven. Op de middelbare school zat ik in een topsporttraject en hoe graag ik ook wilde doorbreken als prof, ik zag er zo’n tien jaar geleden niet echt een stabiele toekomst in. Daarom zocht ik een richting waarin ik mijn topsportmentaliteit, dat actieve, zou kunnen combineren met werk. Ik stuitte al snel op Defensie en zo heb ik meteen na het VWO de opleiding tot Officier gevolgd op de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda. Tijdens de opleiding werd ik geselecteerd voor het Nederlands militair vrouwenelftal. Dat vond ik natuurlijk fantastisch.

Eerste carrièrestap
Na mijn vaktechnische opleiding in de richting van logistiek, heb ik verschillende militaire logistieke functies bekleed. Ik zat op mijn plek, maar op een gegeven moment kreeg ik geen energie meer van mijn werkdagen. Het perspectief op mijn ontwikkeling en het zicht op leuk werk raakte ik kwijt; ik wilde meer, maar zag het bij Defensie even niet gebeuren. Met pijn in mijn hart heb ik mijn baan bij Defensie opgezegd. Ik vond een nieuwe uitdaging als teamleider bij een logistieke expeditieafdeling en ging later werken als consultant en trainer bij de consultancytak van een IT-gespecialiseerd bedrijf.

Het gemis van Defensie
Ik heb buiten Defensie veel mooie dingen mogen doen, maar ik liep toch aan tegen de beperkingen van het bedrijfsleven. De klussen die ik deed waren veel minder maatschappelijk relevant en ik voelde me minder verbonden met de organisatie. Ik miste Defensie. Toen ik in 2017 uit dienst trad, was dat op dat moment de juiste stap voor mij. Het was nodig voor mijn ontwikkeling, maar in de kern van mijn persoon vind ik maatschappelijke waarde juist heel belangrijk.

Heroriënteren
Via mijn laatste baan heb ik een opdracht voor Defensie gedaan. Ik was in Den Haag, bij het ministerie, en daar werd mijn bewustzijn van Defensie vergroot. Ik kreeg een breder perspectief en realiseerde me hoe groot de organisatie wel niet is en hoe mooi het allemaal in elkaar haakt. Toen ik er werkte, was ik vooral gericht op mijn eigen peloton, eskadron of compagnie, en zag ik niet wat er allemaal nog meer was. Zo kwam het dat ik me toch weer ging heroriënteren bij Defensie. Ik heb altijd goed contact gehouden met mijn vrienden uit dienst en collega’s. Ik heb ze opgebeld en met iedereen apart gesproken over de ontwikkelperspectieven binnen Defensie. Voor henzelf en voor mij. Het waren hele leuke en mooie gesprekken en ze kwamen allemaal op hetzelfde neer: ik moest maar gewoon terugkomen.

Terug van weggeweest
Door een van mijn vrienden werd ik al vrij snel gelinkt aan mijn toenmalige commandant. Met hem had ik een mooi, persoonlijk gesprek. Hij luisterde écht, wilde weten waarom ik was vertrokken en zijn visie op de organisatie delen. Hij nam me serieus, wilde meedenken over mijn toekomstmogelijkheden en binnen no time kreeg ik een functie aangeboden. Zo kwam het dat ik in 2020 ben heringetreden. Ik werk nu in de operationele logistiek en het voelt alsof ik weer thuis ben na een mooie reis.’

Nooit een kans bij Defensie laten schieten

Door Jeroen Claassen

‘Ik was 21 toen ik solliciteerde als soldaat bij de infanterie van de Landmacht. Tijdens de Algemene Militaire Opleiding viel ik op. Of ik na de AMO misschien naar de Koninklijke Militaire School wilde voor de onderofficiersopleiding? Daar moest ik even over nadenken. Ik ben met wat mensen om me heen gaan praten om advies in te winnen en besloot het gewoon te doen. Als Defensie je die kans geeft, moet je ‘m niet laten schieten.

Starten als groepscommandant
Vanwege een blessure kon ik na de KMS niet aan de slag bij de infanterie, maar wel bij de luchtdoelartillerie in Vredepeel. Als groepscommandant kwamen er meteen veel mooie uitdagingen op me af. Er werd op dat moment bijvoorbeeld een splinternieuw wapensysteem geïntroduceerd, waar ik meteen alle ins en outs van moest weten. Ook op het gebied van leidinggeven maakte ik een sprong in het diepe. Als groepscommandant heb je meerdere mensen onder je die je op allerlei vlakken moet coachen en begeleiden. Pittig, maar het heeft me gevormd tot wie ik ben: een eerlijk, hardwerkend persoon die altijd het beste uit zichzelf én anderen wil halen.

Eigen bouwbedrijf
In 2013 waren er helaas te weinig functies voor onderofficieren en zat er niets anders op dan een ‘gewone’ baan te zoeken buiten Defensie. Ik houd wel van een uitdaging en daarom ben ik mijn eigen bouwbedrijf gestart. Tijdens een klus zes jaar later stond ik met een opdrachtgever te praten, een militair. Hij vertelde me dat er weer plek was bij Defensie. Ik hoefde geen moment te twijfelen; al die tijd dat ik eruit was, wilde ik terug. Diezelfde avond heb ik mijn cv en motivatiebrief gemaild en binnen twee weken mocht ik op gesprek komen.

“Ik heb met mijn 34 jaar veel werkervaring opgedaan, binnen én buiten Defensie.”

Eindelijk bij de infanterie
Tijdens dat gesprek heb ik open kunnen praten over zaken als rang, standplaats en salaris. Dat vind ik een van de mooiste dingen aan Defensie: het is echt een werkgever die naar je luistert en je oplossingen op maat biedt. Het grootste tekort bleek binnen de infanterie te liggen, waar ik als 21-jarige graag wilde werken! De daaropvolgende fysieke keuring doorstond ik zonder problemen. Tijdens die zes jaar buiten Defensie heb ik altijd intensief gesport en natuurlijk ook fysiek zwaar werk gedaan.

Goed opgevangen
In de eerste maanden werd ik ontzettend goed opgevangen bij de verkenners van deltacompagnie 17 GFPI. De militaire basis verleer je niet natuurlijk, maar je moet wel een hoop opfrissen. Inmiddels ben ik bezig met de Vaktechnische Opleiding om te kunnen functioneren als onderofficier bij de infanterie. De komende 9 maanden staan in het teken van praktijkoefendagen, schietdagen, bevelvoering en optreden in verstedelijkt gebied. Ik zit met veel jongens van 21 in de opleiding. Die geven me een frisse kijk op zaken, maar tegelijkertijd merk ik ook dat ik met mijn 34 jaar toch wel een hoop werk- en levenservaring heb opgedaan, binnen én buiten Defensie. Dat sterkt me in mijn kunnen.

Steun van het thuisfront
Tijdens de VTO slaap ik doordeweeks op de kazerne. Dat is natuurlijk weleens moeilijk voor mijn vrouw en twee kinderen. Voordat ik weer solliciteerde bij Defensie heb ik het thuis uitgebreid besproken. Als militair is het heel belangrijk dat je thuisfront achter je staat. Welke functie ik na de VTO wil gaan doen? Waarschijnlijk die van groepscommandant anti-tank. Ik kijk uit naar mijn toekomst bij Defensie.’

Sportinstructeur met ervaring bij de rode baretten

Door Jorn Acke

‘Mijn vader werkte bij de genie in Vught als rijexaminator. Als kind mocht ik mee naar de kazerne en meerijden op flinke wagens. Zo werd ik al jong lekker gemaakt voor werken bij Defensie. Na de middelbare school heb ik op advies van mijn vader eerst een MBO-opleiding gedaan. Omdat ik erg van sporten houd, koos ik voor het CIOS. Tijdens mijn opleiding liep ik stage bij Defensie en elke dag dacht ik: was ik maar militair in plaats van stagiair.

Aan de slag als sportinstructeur
In 2007 lagen de banen als militair sportinstructeur bij Defensie niet bepaald voor het oprapen, maar omdat ik me had bewezen kon ik gelukkig toch worden aangenomen. Sportinstructeur is een onderofficiersfunctie, dus ik moest eerst naar de Koninklijke Militaire School. Daarna ben ik aan de slag gegaan in Oirschot. Ik heb hindernisbaan-, klimtoren- en hardlooplessen gegeven, maar leerde militairen bijvoorbeeld ook zelfverdediging en handgranaat werpen. Vooral het klimmen bleek me erg goed te liggen. Werken op grote hoogtes, touwen knopen, afdalen; fantastisch om te doen.

Doorgroeien naar ervaren instructeur
Een van de mooiste dingen van werken bij Defensie is dat je jezelf ziet ontwikkelen. Binnen een paar jaar groeide ik door van beginnend naar ervaren instructeur. Ik begeleidde minder ervaren collega’s en had op een gegeven moment de hoogste klimbevoegdheid van de sportgroep. Dit betekent dat je de klimmaterialen keurt en ook nieuwe spullen aankoopt. Daarnaast was ik ook eindverantwoordelijk voor grote evenementen. Een sportdag organiseren voor zo’n 4.000 man? Geen probleem.

“Een van de mooiste dingen van werken bij Defensie is dat je jezelf ziet ontwikkelen.”

Militair voelen
Ik zat goed op m’n plek als instructeur, maar toch miste ik iets. Ik ben natuurlijk wel militair, maar ik wilde me ook militair voelen. In goed overleg heb ik me toen laten omscholen tot groepscommandant Genie bij de Luchtmobiele Brigade. Dat was echt de mooiste tijd uit mijn carrière bij Defensie. Ik was zo’n 30-35 weken op oefening en ben twee keer in Amerika geweest. Fastropen (heel snel afdalen aan een touw) uit een heli, parachutespringen, met Chinooks meevliegen; ik heb het allemaal meegemaakt.

Het onderwijs in
Zo vaak van huis zijn had een grote weerslag op het thuisfront. In 2016 besloot ik weg te gaan bij Defensie. In de tussentijd had ik op kosten van Defensie ook de ALO gedaan en daarom kon ik zó het onderwijs in. Om toch een beetje de band met Defensie te behouden, gaf ik sportles aan MBO-studenten Veiligheid & Vakmanschap (VeVa). Leerlingen begeleiden en ze voorbereiden op een eventuele militaire loopbaan vond ik leuk en interessant, maar de baanonzekerheid in het onderwijs werd me op een gegeven moment echt te veel.

Terug als sportinstructeur
Toen ik op een avond thuiskwam zei mijn vriendin: waarom ga je eigenlijk niet informeren of je terug kunt naar Defensie? Via een oud-collega vond ik een ingang. Een ‘vent met ervaring’ wilden ze wel hebben. Nu ben ik weer sportinstructeur en gelukkiger dan ooit. Ik ben teruggekomen met twee ambities: een keer op uitzending gaan én officier worden. Over een paar maanden gaat de eerste wens in vervulling, want dan ga ik voor een half jaar naar Litouwen voor de NAVO enhanced Forward Presence (eFP). Daarna hoop ik aan de slag te kunnen met mijn tweede wens.’

Fysiotherapeut, leefstijlcoach én avonturier

Door Kiki Heikens

‘Als jonge fysiotherapeut met een brede interesse voor de fysieke belasting van militairen leek Defensie me de ideale werkplek. Mijn baan in een ‘gewone’ praktijk vond ik allesbehalve avontuurlijk en te commercieel. In 2009 besloot ik daarom een open sollicitatie te sturen voor een functie als fysiotherapeut bij de Landmacht. Begin 2010 kreeg ik goed nieuws: er kwam een functie vrij.

Aan de slag als militair fysiotherapeut
Negen jaar lang werkte ik als militair fysiotherapeut en het was alles wat ik ervan verwachtte en meer. De kameraadschap, het fysieke dat Defensie kenmerkt: ik vond het te gek. Ik kan niet eens uitleggen wat het precies is, het is vooral een gevoel; je deelt iets met z’n allen. Ik zat er in ieder geval helemaal op mijn plek, tot de regels er helaas voor zorgden dat mijn contract niet kon worden verlengd. Er waren drie fasecontracten, en omdat ik niet kon doorgroeien in rang, hield het na negen jaar voor mij op. Ik baalde ontzettend, maar het was niet anders: ik ging weer buiten Defensie aan de slag.

Terug als burgercollega
Ik werkte pas twee dagen bij een praktijk buiten Defensie, toen ik door geluk de kans kreeg om een jaar als burgerfysio bij Defensie te komen werken. Die kans liet ik niet aan me voorbijgaan. Na dat jaar werd ik leefstijlcoach bij de Landmacht; een burgerfunctie en pilot voor ongeveer drie jaar. Ik was dus weer helemaal terug, alleen als burgercollega in plaats van militair.

Terug als militair
Geheel onverwacht werd ik uiteindelijk gebeld met de mededeling dat ik eventueel ook terug zou kunnen keren als militair, omdat op mijn laatste werkdag in 2019 een nieuwe CAO was getekend. Ik was natuurlijk geïnteresseerd, maar er was op het moment geen functie voor militair fysiotherapeut vrij. Met mijn loopbaanbegeleider, monitor en P&O heb ik toen kunnen regelen dat ik als militair de functie als leefstijlcoach mocht gaan uitvoeren. Daarom ben ik nu de enige militaire leefstijlcoach binnen de Landmacht.

Coachen in de breedste zin van het woord
Als leefstijlcoach coach ik zowel burgercollega’s als militairen binnen Defensie om aan hun gezondheid te werken. Fysiek én mentaal. De functie heeft zeker raakvlakken met fysiotherapie. Al is het grote verschil dat we niet behandelen, maar echt coachen. We leren mensen hoe ze zelf de regie kunnen nemen over hun leven en gezondheid. Het is een pilot, dus op dit moment proberen we onze bekendheid te laten groeien. Defensie-medewerkers moeten ons zien te vinden; ze mogen vrijblijvend langskomen voor ondersteuning. Ook als ze er gewoon even doorheen zitten of zich afvragen hoe ze een privéprobleem moeten aanpakken.

Militaire ambities
Voor mijn functie als militair fysiotherapeut deed ik in 2010 de militaire opleiding voor specialisten. Eigenlijk wilde ik meer dan alleen de militaire basisvaardigheden leren: ik wilde officier worden. Dat verlangen heb ik nog steeds. Ik kijk nog altijd naar wat mijn mogelijkheden zijn, en als het kan ga ik ooit terug naar de KMA om deze droom te verwezenlijken. Ik weet in elk geval dat ik voor altijd bij Defensie wil blijven werken; in welke functie dan ook. Je maakt hier vrienden voor het leven, dat is zo bijzonder.’

Ik ben altijd verbonden gebleven met Defensie.

Door Femke:

‘Ik was 17 toen ik voor het eerst in dienst ging. Ik ben altijd al een stoere meid geweest en ik wilde niet iets standaards gaan studeren. Toen heb ik in Leeuwarden een oriëntatiejaar bij de Koninklijke Landmacht gevolgd. Mijn vader zei: ‘Ik kan je een treinabonnement geven, maar je kunt ook gaan fietsen. Dan kun je meteen aan je conditie werken.’ En dat heb ik gedaan: een jaar lang heb ik iedere dag 60 kilometer gefietst.

Testosteron en haantjesgedrag
Tot mijn 30e ben ik in dienst geweest. En daarna ben ik er bijna tien jaar uit geweest. Ik ben inmiddels 40, getrouwd met een militair verpleegkundige en samen hebben we een zoon en een dochter. Ik begon als soldaat bij de transportgroep, groeide door naar transportcommandant en toen werd ik gevraagd als beheerder bij de Luchtmobiele Brigade. Nu hou ik er erg van om met mannen te werken, maar de Luchtmobiele Brigade had toch een bepaalde stempel. Veel testosteron en haantjesgedrag, dacht ik. 

One of the guys
Ik was in die tijd een van de weinige vrouwen die bij de Luchtmobiele Brigade werkte. Maar ik was one of the guys en heb daar een superleuke tijd gehad. Ik heb veel geleerd qua collegialiteit en saamhorigheid en ik heb er vrienden voor het leven gemaakt. En dat niet alleen: ik heb er ook mijn man ontmoet! Ik was destijds zijn sergeant, hij was korporaal. En ik was ook nog jonger, dus aanvankelijk zag hij het niet zo zitten. Maar toen ik binnenkwam, hadden we meteen een klik. 

Na 10 jaar terug in dienst
Op het moment dat onze dochter geboren werd, zat ik op een plek zat waar ik het niet naar mijn zin had. Geen fijne collega’s, geen leuke werksfeer – al met al zorgde dat ervoor dat ik besloot uit dienst te treden. Toch is het altijd blijven kriebelen om terug te keren bij Defensie. Dus heb ik vorig jaar, zonder dat mijn man het wist, een brief gestuurd naar Bureau Bijzondere Instroom. Een half jaar later was ik weer terug in dienst.

Thuiskomen in een warm bad
Ik vind het super om weer terug te zijn. Het voelt meteen als thuiskomen in een warm bad. Mijn man dacht even dat ik mijn terugkeer te veel zou romantiseren. Dat ik me moest realiseren dat er wel veel veranderd is. En dat klopt ook. Ik heb sinds ik ben weggegaan weinig met computers gedaan en nu ik weer in het beheer zit en met andere systemen te maken heb, is dat wel erg wennen. Maar ik dacht: ik moét het proberen. Als ik het niet doe, krijg ik er spijt van. 

Niet klagen, maar dragen
Het heeft een voordeel dat ik er tien jaar uit ben geweest. Alles is weer nieuw, ik wil weer heel veel leren. Het grootste verschil met werken in de ‘normale’ wereld is dat ik nu niet weet wat de dag gaat brengen. Ook de mentaliteit bij Defensie verschilt enorm met de buitenwereld. Als er wat moet gebeuren, dan gebeurt het. Er wordt niet gemopperd. Niet klagen, maar dragen. Bij burgers kan dat wel anders zijn. Daar heb je toch meer een negen-tot-vijfmentaliteit.

Bij twijfel, doen!
Ze zeggen altijd: bij twijfel, niet doen. Maar ik zeg: bij twijfel, wél doen. Twijfel je nog om terug te komen bij Defensie? Doe het. Bevalt je werk niet? Kies een andere functie. Wil je parttime gaan werken? Vraag het aan! Denk niet in hokjes en ga er gewoon voor. En haal er juist je voordeel uit dat je een tijd uit dienst bent geweest. Ik heb de uitdaging weer gevonden. Ik ben weer thuisgekomen. En ik heb er geen moment spijt van gehad.’

Het Defensieleven is me met de paplepel ingegoten

Door Erik:

Na een uitstap van vijftien jaar bij de politie is Erik nu weer terug bij Defensie. ‘Ik heb weer uitdaging in mijn werk gevonden. En het voordeel dat ik er zo lang uit ben geweest, is dat ik nu weer met een frisse blik naar Defensie kijk. Mijn ervaring ‘buiten’ kan ik meenemen in de rest van mijn carrière.’

Je bent na vijftien jaar weer terug bij Defensie. Hoe vind je dat?
‘Het voelde meteen heel goed om terug te zijn, heel vertrouwd. Een week of drie geleden werd ik gebeld door een majoor die bij mij in de klas heeft gezeten toen ik op de KMA zat. Het nieuws dat ik terug ben, gaat als een lopend vuurtje!’

Wat is de reden van je vertrek geweest?
‘Ik was negentien toen ik voor het eerst in dienst trad. Mijn vader werkte zijn hele leven al bij Defensie, dus ik ging als kind al mee naar de kazernes. Het Defensieleven is me met de paplepel ingegoten. Maar na een paar jaar begon ik toch iets te missen. Ik wilde ervaren wat het ‘studentenleven’ nou eigenlijk inhield. Dus besloot ik fulltime te gaan studeren in de burgermaatschappij.’

Wat miste je het meest na je ontslag bij Defensie?
‘Na jarenlang bij de politie als hoofdagent te hebben gewerkt, wist ik dat ik niet meer verder kon ontwikkelen. Ik zag mezelf niet op mijn 60e nog op straat lopen als agent. In mijn functie bij Defensie heb ik meer contact op de werkvloer, zowel met de soldaten als het personeel onder me. Bij de politie zat ik toch meer in de onderlaag, waar ik minder beslissingen mocht nemen. Nu heb ik die uitdaging weer gevonden.’

Hoe kwam je op het idee om terug te keren?
‘Het gebeurde toen ik op het ROC in Nieuwegein was. Een van mijn taken bij de politie was het begeleiden en examineren van studenten. Ik kreeg een rondleiding en kwam terecht op de VeVa-verdieping. Verderop stond een adjudant, die me enthousiast hoorde vertellen over mijn verleden bij Defensie. Hij vertelde me dat als ik nu zou solliciteren, ik gegarandeerd weer als Officier Logistiek aan de slag kon.’

Hoe is het traject van herintreden verlopen?
‘Thuis besprak ik het met mijn vrouw en zij stond volledig achter mijn keus om terug te keren. Ze wist immers al hoe het is om een partner te hebben bij Defensie. Ze wilde alleen niet verhuizen, dus regelde ik via Bureau Bijzondere Instroom dat ik dichterbij huis aan het werk kon. Toen is het snel gegaan. Ik ging zelfs een rang omhoog: ik was als Eerste Luitenant vertrokken en kwam terug als Kapitein.’

Wat is het grootste verschil tussen werken in de burgermaatschappij en werken bij Defensie?
‘Het Defensieleven en het politieleven is een wereld van verschil. Bij de politie kon ik vaak een overleg hebben dat gerust vier uur kon duren, met veel koffiepauzes tussendoor. Bij Defensie gaan we recht op ons doel af. En dat hiërarchische, dat heb je hier echt nodig. Zeker op uitzending, dan moet je echt functioneren. Dan kun je niet ‘even’ overleggen met elkaar.’

Hoe kijk je nu tegen je periode ‘buiten’ aan?
‘Het voordeel dat ik er zo lang ben uitgeweest, is toch dat ik weer met een frisse blik naar Defensie kijk. Ik ben als persoon ook echt veranderd. Ik ben ontwikkeld op andere vlakken en die ervaring ‘buiten’ kan ik nu meenemen in de rest van mijn carrière.’

Wat zou je nog willen bereiken in de toekomst?
‘Als ik klaar ben bij Defensie, hoop ik de rang van Overste te hebben bereikt. Ik zal geen Generaal of Kolonel worden, los van de ambitie - daar ben ik al te oud voor. Maar als ik Overste kan worden, dan ben ik gelukkig.’

Defensie voelt als familie, meer dan ieder ander bedrijf.

Door Patricia

‘Ik ga toch niet door de modder kruipen? Dat was mijn eerste gedachte toen de man van mijn moeder voorstelde of Defensie niet iets voor mij was. Ik sportte graag, misschien kon ik me eens oriënteren? Toen ik erachter kwam dat het een beroepsleger was en dat je er opleidingen kunt volgen, werd ik meer geprikkeld. Defensie werd acht jaar lang mijn thuis en is nu - na tien jaar eruit te zijn geweest - opnieuw mijn thuis geworden.

Colombia/Achterhoek
Ik ben geadopteerd uit Colombia en opgegroeid in de Achterhoek. Ik was 19 jaar toen ik voor de logistieke opleiding van Defensie koos. Het voelde als de juiste plek. Ik werd als onderofficier geplaatst binnen de enige logistieke eenheid die vaak mee ging op oefening. Toen vond ik dat niet erg; je bent jong en je leert veel. Per drie maanden was ik een maand weg.

Mee naar Afghanistan 
Na drie jaar mocht ik voor vijf maanden mee op uitzending naar Afghanistan. Ik ontdekte toen een heel nieuwe kant van het Defensieleven, een kant die ik nog wat minder had meegemaakt: het kameraadschap, het iets voor elkaar over hebben, de saamhorigheid. Toen ik terugkwam in Nederland, kreeg ik een andere functie, als junior voorlichter bij de Banenwinkel.

Een nieuwe functie
Dit was de functie waarop ik had gewacht. Ik was niet alleen logistiekeling meer, ik mocht voorlichting geven, jongeren begeleiden, gesprekken met ouders voeren. Krijgsmachtbreed leer je ook heel veel, want je moet iedereen over alle functies kunnen adviseren. Maar omdat je binnen Defensie om de drie, vier jaar van functie wisselt, moest ik op een gegeven moment mijn plek weer verlaten. En dat wilde ik niet, dus besloot ik in 2010 om Defensie te verlaten.

Van Defensie naar erotica
In de burgermaatschappij ben ik vervolgens aan het werk gegaan als bedrijfsleider bij een eroticawinkel in Amersfoort. De meest aparte baan die ik ooit heb gehad. Maar ook een erg persoonlijke baan, omdat je veel gesprekken hebt met mensen die heel open zijn over onderwerpen die normaal taboe zijn. Toen ik na een aantal jaar in mijn omgeving liet vallen dat ik misschien weg wilde bij de eroticazaak, werd ik gestimuleerd om weer terug in dienst te gaan. Ik dacht alleen: kan ik dit nog wel, na tien jaar? 

Weer even wennen
Ik maakte me zorgen om mijn conditie - ik had in de tussentijd wel wat gesport, maar ik had niet dezelfde conditie die ik als militair had. Maar ik ben door alle keuringen heen gekomen en werk nu bij de Defensie Vervoer en Verkeersorganisatie, op de poule Niet Operationele Dienst Vervoer. En daar ben ik heel blij mee: het is een plek waar burgers, reservisten en militairen samenkomen.

Saamhorigheid 
Familie en vrienden zijn heel blij voor me dat ik weer terug in dienst ben. Ik heb nu zekerheid en doorgroeimogelijkheden, iets wat ik bij de eroticawinkel bijvoorbeeld niet had. En die saamhorigheid heb ik ook weer teruggevonden in deze functie. Bij Defensie is het rennen of stilstaan. En als je rent, rent iedereen. Je bent bereid om voor elkaar te werken. Dat is in het burgerleven wel anders: daar ga je om vijf uur naar huis.

Toekomstdroom
Ik kan me nog goed herinneren, de eerste keer dat ik mee ging op oefening. Toen lag ik bij gevoelstemperatuur min vijftien in een tentje en dacht ik: wat ben ik in vredesnaam aan het doen? Maar ik ben blij dat ik me er destijds doorheen heb geslagen. In de toekomst zou ik als bedrijfsmaatschappelijk werker aan de slag willen binnen Defensie. Zodat ik die persoonlijke gesprekken, zoals in mijn eerdere functie en ook bij de eroticawinkel, weer kan voeren met mensen.’

Ik werd wakker in het veld en het was alsof ik nooit ben weggeweest.

Door Klaaske

‘Toen mijn zoon jonger was en ik op oefening moest, vond hij dat ontzettend lastig. Ik vond zijn mening dus extra belangrijk toen ik hem vroeg wat hij ervan zou vinden als ik terug zou keren bij Defensie. Tot mijn verbazing zei hij direct ja. Hij ziet mij als de Mevrouw in het Groene pak, niet als een Mevrouw op Kantoor.

Een weekje niet naar school
‘Ik was een jaar of 16 toen ik op een banenmiddag tijdens mijn mbo-opleiding Verzorging met een adjudant van de Landmacht sprak. Ze waren op zoek naar meer mankracht. Kom een weekje stage bij ons lopen, was de boodschap, en kijk of het wat voor je is. Als ik dan een week niet naar school hoef, dacht ik… dan doe ik het! Toen ik ontdekte dat ik er ook mijn rijbewijs kon halen én een studie kon meepakken, was voor mij de knop om.

17 jaar gebleven
Ik ben uiteindelijk bijna zeventien jaar gebleven. Mijn eerste functie was als Chauffeur YPR GWT bij 42 Pantserinfanteriebataljon in Seedorf. Dit sloot aan bij mijn eerdere opleiding. Deze functie heeft me uiteindelijk wel wat emotionele schade opgeleverd. Als je voor je 20e drie collega’s dood ziet gaat en je kunt ze niet helpen, doet dat iets met je. Dat was ook het punt waarop ik wist: ik moet iets anders gaan doen. Ik maakte de overstap naar Sectie 1 (Personeelszaken). En dat vond ik geweldig.

Terug in de burgermaatschappij
Op mijn 35e liep mijn contract af en daar was ik eigenlijk wel oké mee. Ik wilde al geen grote oefeningen meer draaien, omdat ik moeder was geworden. Ik had een hele fijne periode gehad, maar Defensie pastte niet meer in mijn leven. Toen ik Defensie verliet, heb ik vierenhalf jaar binnen de autobranche gewerkt, op het hoofdkantoor van een grote Mercedes-Benz dealer. Toch heb ik altijd nog met een schuin oog naar Defensie gekeken, hoewel ik nooit het gevoel heb gehad dat ik terug moést.

Een nachtje in het veld
Tot een vriendin van me een vacature doorstuurde die ze perfect bij mij vond passen. Ik was meteen enthousiast en heb diezelfde dag nog gesolliciteerd. Nu werk ik als Specialist Beroepspraktijkvorming en begeleid ik VeVa-studenten tijdens hun praktijkstages. Op dag drie van mijn terugkeer werd ik wakker in het veld alsof ik nooit was weggeweest. Het voelde echt als thuiskomen. Stiekem had ik het Defensieleven dus toch gemist.

Vrouwen onder elkaar
Wat ik destijds eng vond, maar nu wel weet, is hoe het is om in de burgermaatschappij te werken. Ik heb van mijn 18e tot mijn 35e bij Defensie gezeten. Ik kende niks anders, dus ik was bang dat mensen me niet zouden begrijpen. Daarnaast heb ik zeventien jaar lang in een bedrijf gewerkt waar voornamelijk mannen zijn. Ik was bang dat vrouwen onder elkaar altijd heel bitchy zouden zijn. Maar dat is niet zo gebleken. 

Meer eigen inbreng 
Elk bedrijf heeft zijn plussen en minnen, maar bijna alles bij Defensie gaat heel soepel. Het meeste wordt voor je geregeld, van je ziektekosten tot je pensioen. In de burgermaatschappij moest ik veel meer dingen zelf regelen. Het grootste verschil met werken ‘daarbuiten’ is dat ik hier veel meer eigen inbreng heb. Als ik ergens vraagtekens bij heb, of kom met een voorstel, dan wordt daar iets mee gedaan of in ieder geval naar geluisterd.

Als kind wist ik niet wat ik later wilde worden en dat weet ik eigenlijk nog steeds niet. Voor de toekomst wil ik het liefst weer een studie oppakken. Ik doe dingen zolang ik ze leuk vind. Dit is ook eigenlijk wel mijn motto: aanpakken, of wegwezen. Als ik er geen voldoening meer uithaal, ga ik op zoek naar iets anders.’

'Ik kom weer thuis met een lach op mijn gezicht’

Door Berge

Dat Berge na negen jaar weer terug is op zijn plek bij Defensie, voelt als een warm bad. Hij wordt omringd door mensen met dezelfde mindset. ‘Familie en vrienden zeggen tegen me: dit is wie jij bent, we begrepen al niet dat je eruit was gestapt.’

Je bent na negen jaar weer terug bij Defensie. Hoe vind je dat?

‘Fantastisch. Iedereen om me heen heeft me weer zien opleven na mijn terugkeer bij Defensie. Ik kom weer thuis met een lach op mijn gezicht. Naast militair in de rang van Kapitein, werk ik ook als kwaliteitsbewaker in het UMCU voor ondersteuning bij de COVID-zorg. Die diversiteit vind ik het allerleukst aan mijn werk. Je wereld is zo groot: op de kazerne, in het veld en nu ook in het ziekenhuis.’

Wat is de reden van je vertrek geweest?
‘De reden had met een reorganisatie te maken. Mensen waren minder gemotiveerd om te blijven en ik had hetzelfde gevoel. Na 23 jaar bij Defensie dacht ik: is dit nou mijn leven? Ik besloot rond te gaan kijken in de burgermaatschappij. Ik vond een functie als verpleegkundige op een booreiland.’


Wat miste je het meest na je ontslag bij Defensie?
‘Het verleggen van je eigen grenzen, samenwerken in een team, het kameraadschap, iets over hebben voor elkaar. Dit alles heb ik geprobeerd om terug te vinden in de burgermaatschappij, maar dat is niet gelukt. Op dat booreiland was het echt wachten op patiënten, maar die waren er niet veel. Daarna heb ik een overstap naar de GGZ gemaakt en werkte ik nog een tijdje als sociaaltherapeut-verpleegkundige in een TBS-kliniek. De dagelijkse routine, daar liep ik het meest tegenaan.’

Hoe kwam je op het idee om terug te keren?
‘Ik zag dat er een functie vrijkwam van Kapitein bij de Logistiek Geneeskundige Dienst. Ik waagde het erop een schreef een brief naar Bureau Bijzondere Instroom. Vanaf dat moment is het heel snel gegaan: na het eerste contact zat ik binnen vijf maanden weer op mijn plek bij 400 Geneeskundig Bataljon.’

Hoe is het traject van herintreden verlopen?
‘Omdat ik al 23 jaar bij Defensie had gewerkt, waren de lijntjes vrij kort. Ik moest wat formulieren invullen, onderging opnieuw de keuringen en na een gesprek bij 400 was ik direct aangenomen. Binnen twee of drie weken na het gesprek was ik alweer aan het werk.’

Hoe kijk je nu tegen je periode ‘buiten’ aan?
‘De redenen waarom ik er destijds uit ben gestapt, kan ik nu veel beter plaatsen. En dat ik ook een carrière in de burgermaatschappij heb gehad, zie ik alleen maar als een voordeel. De dingen die ik ‘buiten’ heb geleerd, neem ik mee in deze functie in het ziekenhuis, waar ik militair ben en met burgers moet samenwerken. Ik weet nu: het Defensieleven is een leven dat bij me past.’

Hoe reageerde je familie en collega’s op je terugkeer?
'Ze zijn enorm blij voor me. ‘Dit is voor jou’, zeggen ze. ‘We begrepen al niet dat je eruit was gestapt.’ En wat collega’s betreft: de eerste twee weken heb ik alleen maar koffies gedaan. Dat zegt al genoeg, toch?’

Contact

Heb je geen vacature gevonden die bij je past of heb je aanvullende vragen stuur ons dan een e-mail naar: Bijzondere.Instroom.kl@mindef.nl

Herintreden bij een ander krijgsmachtdeel?


Stuur een mail naar één van de volgende adressen en we helpen je graag verder.

Marine: Bijzondere.Instroom.CZSK@mindef.nl
Luchtmacht: Bijzondere.Instroom.luchtmacht@mindef.nl
Marechaussee: Bijzondere.Instroom.kmar@mindef.nl