‘Vroeger ging ik het liefst naar buiten, ravotten met mijn broertje en de kinderen uit de buurt. De wereld van Defensie trok me dan ook al van jongs af aan. Er zijn veel verschillende taken, het is avontuurlijk en je kunt iets voor anderen betekenen. Voor mij was het dan ook logisch om daar te solliciteren.

De Algemene Militaire Opleiding, waarin je eigenlijk van burger wordt omgeturnd tot militair, was pittig. Vooral omdat ik een kuitblessure had, waar ik niet aan wilde toegeven. Stoppen was geen optie; ik ben sowieso geen type dat snel opgeeft. Maar nog belangrijker was dat ik dan pas veel later verder zou kunnen met de opleiding. We moesten regelmatig lange marsen lopen maar na 100 meter schoot bij mij de kramp er al in. Met het nodige doorzettingsvermogen en de hulp van mijn buddies ben ik er toch doorheen gekomen.

dapne-lrg

Over Daphne

Daphne (24) is nooit een meisje geweest dat lang stil kon zitten. Na haar vmbo theoretische leerweg begint ze aan de havo ...

Meer over Daphne

Flexibel communicatienetwerk

Bij de Verbindingsdienst zorgt ons team ervoor dat onze collega’s van de infanterie kunnen communiceren met elkaar, waar ze zich ook bevinden. Vaak is dat in een bos of open veld, waar ook de vijand zich bevindt. We beginnen met niets en creëren in no time een volledig communicatienetwerk, met onder meer telefoons, computers en beamers. We werken met een Main Commando Post en een kleinere Forward Commando Post, die op verschillende plaatsen in het gebied worden opgezet. De gevechtstroepen gaan steeds verder voorwaarts, wij volgen hun spoor op gepaste afstand. Soms moeten we ineens alles afbreken om te verplaatsen, want de Commando Post mag niet buiten het bereik van onze gevechtstroepen komen.

Internationaal oefenen

Ik heb inmiddels meerdere oefeningen meegemaakt, zowel in Nederland als in Tsjechië, Estland en Duitsland. Gemiddeld ben je zo’n 2 weken weg van huis, en elke oefening is weer anders. De ene keer zit je ergens afgelegen in een gebied, je graaft een gat en maakt een kampvuur. Dat voelt bijna als wildkamperen. De andere keer moet je superstil zijn om gevechtssituaties te voorkomen. In Estland was ik radiobewaker, dan zit je dus uren aan de radio gekluisterd om communicatie door te geven. In Tsjechië bemande ik een relaispost bovenop een berg; omdat een radio maar een maximaal bereik heeft, kun je met zo’n tussenpost het bereik vergroten.

Luister naar het audiofragment

Of lees de tekst

De spannendste oefening die we deden, was in Hohenfels, Duitsland. Dat was een hele grote, internationale oefening vanaf een kazerne van het Amerikaanse leger. We hebben eerst 3 weken voorbereiding gedaan, en daarna gedurende 2 weken de oefening. Tijdens die oefening werd er ook aan role playing gedaan, waarbij de Amerikaanse Special Forces ons basiskamp moesten binnenvallen en ons netwerk probeerden plat te leggen. Oefening of niet; op zo’n moment slaat je hart wel een paar slagen sneller.

Omdat we niet genoeg voertuigen hadden om in te slapen, moesten we terugvallen op wat we tijdens de opleiding geleerd hadden. Oftewel: je pakt je poncho, maakt het gat voor je hoofd dicht en spant dit tussen bomen in het bos. Zo had je je eigen slaapplek, twee weken lang. Gelukkig was het redelijk weer in die periode en hoefden we de sneeuwcamouflage niet te gebruiken, haha… ”

Familie

Natuurlijk zou ik graag een keer op uitzending gaan. Daar train je iedere dag voor. Alles wat je doet is vanuit de gedachte dat je dit ook tijdens uitzending moet kunnen. Het is hetzelfde als een brandweerman; die droomt ook van die grote uitslaande brand die hij mag blussen.

groepsfoto-op-berg

De band met je collega’s is hier erg sterk. Met zijn zessen achterop een viertonner is iets anders dan met zijn zessen op kantoor achter een bureau.

Mijn vriend zou er in ieder geval geen problemen mee hebben, ik heb hem ontmoet tijdens de Algemene Militaire Opleiding. Inmiddels werkt hij niet meer bij Defensie, maar het scheelt wel dat je iemand thuis hebt zitten die begrijpt wat militair zijn betekent. En de rest van mijn familie snapt dat ook, mijn ouders zijn supertrots. Het woord ‘Defensie’ hoeft maar te vallen en mijn moeder pakt meteen de fotoboeken tevoorschijn. Het hele dorp weet inmiddels dat ik bij de Landmacht werk.

vriendinnen

Mannenwereld

Veel mensen denken nog steeds dat er alleen maar mannen werken bij Defensie. Dat is zeker niet zo, al is de infanterie wel echt een mannenonderdeel. Maar ook hier kan ik gewoon mezelf zijn, vrouw zijn. Het enige is dat je minder mogelijkheden hebt om jezelf mooi te maken, zeker niet in een open veld en met een groen pak en legerkistjes aan. Ik denk dat dat de reden is dat mijn vriendinnen vaak klagen voordat we op stap gaan: “Jij werkt bij Defensie maar bent het langst bezig met opmaken.” Ik ben bang dat ze nog gelijk hebben ook.’

Verhalen van
onze militairen

Bekijk alle verhalen